wstêp: 10 z³, bilety do nabycia online lub w DK Kadr
Teatr CHOREA / „Ciemnoœæ. To co jest ukryte”
(Projekt wspó³finansuje m.st. Warszawa)
Centrum Sztuki Tañca w Warszawie, DK “KADR”, ul. Gintrowskiego 32, Warszawa
Tytu³: “Ciemnoœæ. To co jest ukryte”
Re¿yseria i choreografia: Janusz Adam Biedrzycki, Magdalena Paszkiewicz
Scenariusz i dramaturgia: Wiktor Moraczewski
Muzyka: Tomasz Krzy¿anowski
Przygotowanie muzyczne: Joanna Filarska
Kostiumy: Mateusz Bidziñski
Realizacja dŸwiêku: Marcin Dobijañski
Re¿yser i œwiat³a: Tomasz Krukowski
Wizualizacje: Pawe³ Klepacz
Multimedia interaktywne: Aleksander Dynarek
Obsada: Joanna Chmielecka, Anna Chojnacka, Barbara Cieœlewicz, Ewa Otomañska, Aleksandra, Sza³ek, Aleksandra Ziomek, Przemys³aw Bitner, Tomasz Ho³ubowicz, Grzegorz Nasalski
Po spektaklu spotkanie prowadzi Jadwiga Majewska.
Ciemnoœæ? Bojê siê jej. Takiej odpowiedzi udzieli³aby wiêkszoœæ z nas. Dla obawiaj¹cych siê ciemnoœci jest ona przede wszystkim brakiem czegoœ, do czego przywykliœmy, co daje nam poczucie bezpieczeñstwa i pewnoœci. Jej barwa jest uto¿samiana ze z³em, lêkiem, œwiatem nieznanym. Ale czasami i ci zalêknieni pragn¹ wtuliæ siê w ciemnoœæ ‒ z myœl¹ o zatrzymaniu ruchu materii, z nadziej¹ na osi¹gniêcie spokoju i wytchnienia. Ciemnoœæ jest zaskakuj¹ca, poci¹gaj¹ca, pe³na szeptów i szelestów, które warto us³yszeæ. Wiêkszoœæ ludzi potrzebuje ciemnoœci. Takiej ciemnoœci, w której mogliby siê na chwilê zatrzymaæ i… ZOBACZYÆ WIÊCEJ. Jak brzmi Twoja Ciemnoœæ? Boisz siê jej? A mo¿e wrêcz przeciwnie, bardzo jej pragniesz?
Wiktor Moraczewski, dramaturg
Spektakl „Ciemnoœæ. To co jest ukryte” to kolejny etap wspó³pracy tancerzy Teatru Chorea z osobami niewidomymi i s³abowidz¹cymi. Muzyczno-ruchowy projekt jest odzwierciedleniem widzialnoœci osób nara¿onych na marginalizacjê, których ¿ycie zosta³o rozerwane pomiêdzy œwiat³em/ciemnoœci¹, dŸwiêkiem/cisz¹, ruchem/bezruchem. Muzyka wykonywana jest na ¿ywo. Warstwa literacka spektaklu zosta³a wzbogacona o w¹tki naukowe.
Codzienny cykl ¿ycia cz³owieka podzielony jest na dwie fazy. Podczas jednej dominuje œwiat³o, w drugiej natomiast – ciemnoœæ. Porz¹dek ten zosta³, od pewnego momentu w historii cywilizacji, zaburzony przez sk¹panie œwiata w sztucznym œwietle. Wówczas to nasili³y siê intuicje i przeœwiadczenia, które kategoryzuj¹ ciemnoœæ jako obszar z³a, natomiast œwiat³u przypisuj¹ walory wydobywania dobra i jasnoœci, u³atwiaj¹cej funkcjonowanie w codziennym ¿yciu.
Z naukowego punktu widzenia ca³kowita ciemnoœci nie istnieje. Wszystkie cia³a emituj¹ bowiem promieniowanie elektromagnetyczne – œwiat³o. Osoby niewidome i s³abowidz¹ce postrzegaj¹ ciemnoœæ zupe³nie inaczej. Ciemnoœæ to dla nich znajomy obszar bezpieczeñstwa, to poczucie podmiotowoœci, wolnoœci, to tak¿e ramy wyra¿ania radoœci i swobody we w³asnym dzia³aniu. Niewidomi posiadaj¹ narzêdzia i umiejêtnoœci, by ¿yæ w ciemnoœci. Nie boj¹ siê jej, ale traktuj¹ j¹ jako naturalne œrodowisko ¿ycia.
www.chorea.com.pl
|