ROBOPARK to międzynarodowa wystawa robotów dla całej rodziny i wielki hit dla wszystkich fanów najnowszych technologii. Kolejna odsłona tego wydarzenia odbędzie się w dniach od 26 lutego do 3 kwietnia, przy ul. Broniewskiego 90 w Toruń Plazie.
Robopark to doskonały pomysł na dobrą zabawę dla całej rodziny. Można tu spędzić nawet kilka godzin zanurzając się w niesamowitym świecie robotów.
ROBOPARK TO:
- ponad 70 robotów najnowszej generacji;(...) ... więcej »
Zapraszamy do odwiedzenia nowej wystawy stałej, na którą tak długo oczekiwaliśmy.
AFRYKAŃSKIE WYPRAWY, AZJATYCKIE DROGI.
Azja to nie tylko Jedwabny Szlak, azjatyckich dróg jest znacznie więcej. Jak na nich nie pobłądzić, jakich drogowskazów użyć, jakie narzędzia pomogą w ich przemierzaniu? Poznajcie azjatyckie szlaki.
Afryka nie jest tak odległa, jak mogłoby się to wydawać. Polscy afrykaniści już w XIX wieku próbowali poznawać kontynent i n(...) ... więcej »
Prace prezentowane na ekspozycji Saturacja są dziełem znakomitej krakowskiej artystki Kai Soleckiej – której twórczość pokazywana była na licznych wystawach w Polsce
i za granicą. Wystawę można oglądać od 16 lutego do 4 maja 2021 r. w Zamku Żupnym
w Wieliczce.
Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka i Stowarzyszenie Twórcze POLART zapraszają.
Prace Kai Soleckiej charakteryzują się przyciągającym podejściem do koloru, ciała oraz charakterystycznych geometrycznych układów kształtów. Jak zauważa promotorka artystki Zyta Misztal v. Blechinger: "Kaja Solecka to artystka, której malarstwo kryje w sobie zarówno sensualną cielesność jak i opowieść o naturze w wymiarze intelektualnym. Malarka pracuje z elementami geometrii oraz z symbolem, za pomocą których odnosi się zarówno do przetworzonych psychicznie zdarzeń, jak i do rozmyślań nad nimi. Ogromną rolę w jej twórczości odgrywa kolor oraz jego parametry takie jak saturacja - subiektywna intensywność barwy - czy jasność, dzięki którym artystka buduje nastrój prac."
Kaja Solecka ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie studiując malarstwo
w pracowni prof. Janusza Tarabuły. Jej prace prezentowane były na wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju oraz w Wielkiej Brytanii, Austrii, Niemczech, Francji i Maroku.
Wystawa wpisuje się w IX Międzynarodowy Festiwal Związki pomiędzy kulturą Południa
a Północy Schubert – Chopin - Grieg. Wzajemne inspiracje i rezonans w malarstwie
i literaturze, którego częścią jest XXII Salon Sztuki POLART 2021.
Stowarzyszenie Twórcze Polart, które jest organizatorem Salonu Sztuki, skupia artystów specjalizujących się w malarstwie, rzeźbie, tkaninie i fotografii.
ROBOPARK to międzynarodowa wystawa robotów dla całej rodziny i wielki hit dla wszystkich fanów najnowszych technologii. Kolejna odsłona tego wydarzenia odbędzie się w dniach od 26 lutego do 3 kwietnia, przy ul. Broniewskiego 90 w Toruń Plazie.
Robopark to doskonały pomysł na dobrą zabawę dla całej rodziny. Można tu spędzić nawet kilka godzin zanurzając się w niesamowitym świecie robotów.
ROBOPARK TO:
- ponad 70 robotów najnowszej generacji;
- 8 stref wirtualnej i rozszerzonej rzeczywistości;
- Teatr Robotów i roboty-akrobaci;
- Humanoidalne roboty wielkości człowieka;
- Tesla show — czyli jak tańczą i śpiewają błyskawice;
- Urządzenie do przemieszczania przedmiotów za pomocą siły myśli.
Tylko tam w jednym miejscu będzie można obejrzeć roboty z całego świata pełniące przeróżne funkcje i role. Zwiedzający spotkają tam roboty – użytkowe – potrafiące np. parzyć kawę, roboty do towarzystwa – z którymi będzie można porozmawiać, lub zatańczyć, roboty, które są artystami, prezenterami telewizyjnymi, czy nawet sportowcami. Na wystawie zostaną zaprezentowane najnowsze roboty - ClicBot, który reaguje na ponad 200 reakcji, czworonożny - Unitree A1, który znakomicie wciela się w rolę domowego zwierzątka, a także Prombot ROBO-C – który wygląda jak prawdziwy człowiek!
ClicBot PO RAZ PIERWSZY W POLSCE
Zostanie przedstawiony Państwu najnowszy i najładniejszy eksponat międzynarodowej wystawy robotów ROBOPARK - ClicBot.
ClicBot to inteligentny, a jednocześnie bardzo zabawny robot najnowszej generacji, przedstawiony na wystawie CES 2020 w USA. Jest to innowacyjny robot modułowy, który posiada nieskończoną liczbę kombinacji elementów, by móc stworzyć własnego ,,unikalnego" robota. Połączenie modułów pozwala rozwiązać ponad tysiąc różnych zadań. To interaktywny robot, który może widzieć, poruszać się, czuć, myśleć i komunikować się. Dzięki ruchomym częściom może wykonywać różnorodne zadania. Dzięki ClicBotowi możesz grać w 6 rodzajów gier lub nauczyć go podążania za swoimi ruchami. Ma wiele fajnych funkcji! ClicBot reaguje na ponad 200 reakcji, na przykład przytula się, gdy go głaskasz, próbuje Się znaleźć, gdy zamkniesz oczy, i denerwuje się, gdy umieścisz go na stacji ładującej. Głównym celem projektowania jest edukacja i rozwój dziecka. A główną cechą urządzenia jest łatwość programowania.
Organizatorzy wielką wagę przywiązują do bezpieczeństwa swoich gości. Na wystawie obowiązują najwyższe standardy higieny.
Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka ponownie otwiera od 1 lutego 2021 Zamek Żupny a od 4 lutego Trasę Muzeum w Kopalni Soli na głębokości 135 m i zaprasza do ich zwiedzania. Będzie się ono odbywać zgodnie z obowiązującymi zasadami i wymogami zachowania bezpieczeństwa.
Wreszcie można przyjść do Muzeum i warto z tej możliwości skorzystać, bo nie ma nic piękniejszego niż świat realny, bezpośrednie doświadczenie i kontakt z obiektami kultury.
W czasie zamknięcia wieliccy muzealnicy przygotowali w Zamku Żupnym dwie nowe wystawy - czasową „Czym się różni pies od kogutka? Czyli rzecz o narzędziach pracy dawnych górników” i w nowej aranżacji wystawę stałą „Pradzieje Wieliczki i okolicy”.
7 lutego, w dniu finisażu wystawy "Czym się różni pies od kogutka…." oprowadzi po niej autor o godz. 13.00, 14.00, 15.00 i 16.00. Rezerwacja zwiedzania przez formularz zgłoszeniowy na www.muzeum.wieliczka.pl Jest ona dostępna także wirtualnie.
Można jeszcze do 7 lutego oglądać wystawę czasową prezentującą nowe nabytki m.in. solniczkę z Peru czy porcelanowe figurki górników. Oczywiście można też zwiedzać stałą wystawę „Solniczki-małe arcydzieła sztuki”.
Od 4 lutego 2021 dostępna będzie Trasa Muzeum w Kopalni Soli na głębokości 135 m. W kilkunastu komorach prezentuje ona m.in.: kryształy soli, kolekcje kieratów i maszyn górniczych, cenny róg Bractwa Kopaczy, najstarsze naczynia do produkcji soli oraz dwa wyjątkowej urody rezerwaty górnicze, komory Saurau i Maria Teresa. Ekspozycję Muzeum w kopalni zwiedza się wraz z Trasą Turystyczną w ramach jednego biletu.
Zamek Żupny będzie otwarty codziennie, w godzinach 9.00-17.00 ( poniedziałki nieczynny z wyjątkiem 1 lutego).
Trasa Muzeum w kopalni będzie dostępna: od poniedziałku do piątku w godzinach od 10.00 do 15.00 a w soboty i niedziele w godzinach od 9.00 do 17.00.
Muzeum zwraca się z prośbą o przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i stosowanie się do ustaleń regulaminu (dostępny na www.muzeum.wieliczka.pl i w kasie) oraz zaleceń obsługi.
Do kolekcji solniczek Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka dołączył właśnie unikatowy zestaw przyprawowy z Orłem, wyprodukowany specjalnie dla Muzeum w polskiej wytwórni porcelany Giesche/Bogucice w Katowicach.
Inspirowany jeszcze przedwojennym serwisem prezydenckim, projekt naczyń znany jako „Domenico z Orłem” jest autorstwa pani Urszuli Czerwik z działu rozwoju produkcji Porcelany Bogucice. Został wdrożony do produkcji w 1988 r., po tym jak wytwórnia wygrała przetarg na zaopatrzenie Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Jego elementy trafiły do Pałacu Prezydenckiego i polskich placówek dyplomatycznych.
W 2018 r. świętując setną rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości, Porcelana Bogucice opracowała pokazową, limitowaną kolekcję „Domenico z Orłem”, ale brak w niej naczyń na przyprawy. Prezentowany zestaw został wykonany specjalnie w tej dekoracji do muzealnej kolekcji we wrześniu 2020 r., dzięki uprzejmości pana Pawła Przybyła, prezesa zarządu BGH Network S.A. Porcelana Bogucice.
Pokaz zestawu z Orłem był planowany na 11 listopada 2020, ale w związku z pandemią COVID 19 i wprowadzonymi obostrzeniami solniczki pojawią się na wystawie, jak tylko to będzie możliwe."
K. Ochniak-Dudek
Na artystów zwykliśmy patrzeć przez pryzmat ich indywidualności. A przecież wielkie dzieła powstają w szerszym kontekście – są wynikiem współpracy, inspiracji, interakcji i, przede wszystkim, uczucia. Międzynarodowe Centrum Kultury zaprasza na wystawę Grafika we dwoje. Jadwiga Kaim-Otręba i Ryszard Otręba, prezentującą wybór prac wybitnych artystów, małżeństwa od ponad pół wieku, których połączyła również miłość do grafiki.
Sztuka i życie do pary
Wspólna wystawa prac Jadwigi i Ryszarda Otrębów daje wgląd nie tylko w ich koncepcję sztuki, wspólnego życia i pracy, ale również obraz polskiego życia artystycznego drugiej połowy XX wieku. – Przy wszystkich różnicach warsztatowo-formalnych ich twórczość ukazuje wspólne doświadczanie życia w jego wielu wymiarach. Poprzez tę wystawę pragniemy podziękować obojgu Artystom za życzliwość i przyjaźń, jaką obdarzają naszą instytucję już od wielu lat – mówi Agata Wąsowska-Pawlik, dyrektorka MCK.
Jadwiga Kaim-Otręba jest artystką, która w centrum swojego zainteresowania stawia człowieka, a jej prace przynoszą uczucie akceptacji życia we wszystkich odcieniach. Liryka, kobiecość, wrażliwe ukazanie prozaicznej i duchowej sfery codzienności – to elementy, które odnajdziemy w jej malarskich grafikach. Piękna, ponadczasowa i kontemplacyjna sztuka.
Profesor Ryszard Otręba to postać, która na trwałe zapisała się na kartach historii polskiej sztuki, artysta uznany i doceniany nie tylko w kraju, ale także za granicą. Jego charakterystyczne ascetyczne i minimalistyczne prace, są prawdziwą lekcją kunsztu artystycznego oraz mistrzostwa w technicznym opanowaniu grafiki. Związał swoje zawodowo-artystyczne życie z krakowską Akademią Sztuk Pięknych, gdzie jako profesor prowadził przez wiele lat działalność dydaktyczną. Stworzył tam pionierską Katedrę Komunikacji Wizualnej, dającą podwaliny pod współczesne podejście do designu i sztuki użytkowej.
Koncepcja wystawy
Wystawa w MCK jest okazją, aby pokazać parę artystów, partnerów i małżonków, którzy znaleźli sposób nie tylko na wspólną codzienność, ale i na dzielenie jej z aktywnym udziałem w życiu artystycznym. To opowieść o krakowskim domu artystycznym, będącym zarówno pracownią, jak i miejscem międzynarodowych spotkań towarzyskich. To historia realiów pracy twórczej w wymagającej rzeczywistości PRL-u, a przede wszystkim uczucia, które stworzyło fundament do rozwoju niezwykłych talentów. Dzięki uzupełnieniu aranżacji o wielkoformatowe prywatne zdjęcia oraz pamiątki, wystawa nabiera bardzo osobistego, intymnego charakteru. – Trochę na przekór manierze tzw. „white cube”, czyli wieszaniu dzieł sztuki w czystej białej przestrzeni, naszą intencją jest uświadomienie widzom, że każda sztuka ma swój realny i prozaiczny kontekst. Artysta nigdy nie tworzy w próżni. Dlatego zapraszając Jadwigę i Ryszarda Otrębów do naszej galerii chcieliśmy pokazać ich grafiki poprzez pryzmat ich długiego wspólnego życia – wyborów których dokonywali, traum które przeszli, doświadczanych radości – wyjaśnia kuratorka wystawy, dr Monika Rydiger – To twórczość artystów, którzy w krakowskim artystycznym środowisku uważani są za parę wręcz ikoniczną, dwie nierozłączne komplementarne osobowości.
W Galerii MCK prezentowane jest 50 prac, po 25 stworzonych przez każde z artystów. W zebranym zestawie są prezentowane dzieła uważane za najbardziej znane osiągnięcia w ich dorobku, znajdujące się w kolekcjach najważniejszych galerii i muzeów w Polsce i na świecie.
Wystawa jest kierowana do wszystkich osób zainteresowanych historią i rozwojem polskiej grafiki i designu, komunikacją wizualną, grafiką edytorską, a także artystów oraz projektantów tworzących w medium graficznym, ilustratorów, studentów kierunków artystycznych.
Jadwiga Kaim-Otręba
Po znakomitym debiucie wybrała spokojniejszy rytm swojej artystycznej kariery. Zawodowo związana była z Technikum Odzieżowym w Krakowie, w którym przez dwanaście lat (1968–1980) uczyła rysunku. Brała udział w około stu zbiorowych wystawach grafiki, rysunku i plakatu w kraju i za granicą, między innymi w Austrii, Belgii, Berlinie Zachodnim, Czechosłowacji, we Francji, na Kubie, w RFN, Szwajcarii, Szwecji, Turcji, USA, we Włoszech. Prezentowała swoje prace także na Międzynarodowym Biennale Grafiki w Krakowie, Międzynarodowej Wystawie XYLON Artyści przeciw wojnie i przemocy – artyści w obronie pokoju w Berlinie, Warszawie, Paryżu, Schwetzingen, Bydgoszczy, Toruniu, w Międzynarodowym Triennale Grafiki XYLON w Winterthur i w Międzynarodowej Wystawie Grafiki w Kanagawie.
W recenzji pierwszej wspólnej wystawy małżeństwa Otrębów w 1963 roku w zakopiańskiej Galerii Pegaz, Maciej Gutowski pisał: Jadwiga Kaim-Otręba zdaje się interesować przede wszystkim człowiekiem – postacią ludzką. Jej człowiek widziany jest ekspresyjnie (…), postaci są raczej bezradne i zagubione niż dramatyczne. Może zresztą ważniejsze jest ich działanie jako formy – zróżnicowanej, bogatej, o delikatnych, bardzo malarskich przejściach. Malarskość traktowania wiąże się tu nierozerwalnie z kolorem, stanowiącym bodaj najmocniejszą stronę prac artystki. Jej „myślenie kolorem” ujawniają może jeszcze lepiej od świetnie wyważonych grafik kolorowych prace czarno-białe. Zachodzą w nich bowiem szczególne i tak rzadko odnajdywane stosunki pomiędzy płaszczyznami rożnych szarości, że stają się one prawie ekwiwalentami koloru. Cenna i wcale nie tak częsta umiejętność.
W latach 1960–1998 zdobyła wiele nagród i wyróżnień zarówno w wystawach, jak i w konkursach na grafikę i plakat. Jej prace znajdują się w zbiorach: Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, Muzeum w Tarnowie, w zbiorach miejskich w Zakopanem, w zbiorach Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Warszawie, zbiorach grafiki w OK ZPAP w Krakowie, National Museum w Sztokholmie, zbiorach Pratt Graphics Center w Nowym Jorku, zbiorach Biblioteki Uniwersytetu Zielonogórskiego oraz w zbiorach prywatnych.
Ryszard Otręba
Sukces polskiej grafiki drugiej połowy XX wieku nie byłby bez niego możliwy. Artysta-grafik, wybitny specjalista z zakresu komunikacji wizualnej, znany głównie ze swoich abstrakcyjnych, geometrycznych kompozycji. Życie zawodowo-artystyczne związał z krakowską Akademią Sztuk Pięknych i jako profesor prowadził przez wiele lat działalność dydaktyczną na Wydziale Form Przemysłowych. Był twórcą unikatowego w skali międzynarodowej programu Katedry Komunikacji Wizualnej.
Jako artysta przemawia charakterystycznym, abstrakcyjnym językiem, świadomie wybierając ascetyczną prostotę, oszczędność i klasyczne elementy tworzywa graficznego. Sam o swoich pracach mówi: W grafikach staram się nie stwarzać niepokoju moralnego, nie wymuszam na nikim odczytywania czegokolwiek. Szukam jedynie bezpośredniego kontaktu z odbiorcą dla wywołania bezinteresownego przeżycia. Tworzę takie napięcia, by patrzeć na obraz i wzbogacać twórczy impuls. Wierzę w twórczy charakter człowieka – w to, że cecha ta za każdym razem pomaga mu w dostarczaniu nowych wrażeń. Zauważyłem, że niektóre z moich kompozycji – nawet te najprostsze – wywołują u mnie oraz u moich bliskich przyjaciół żywe i pełne wizualnego napięcia emocje.
Jego grafiki – w rytmicznych, symetrycznych układach linii, w niemal geometrycznych płaszczyznach czerni, bieli i szarości – są przykładem sztuki niefiguratywnej. Jest to jednak sztuka niezwykle osobista, w której, jak sam podkreśla, odnajdywał równowagę. Osiągnął również mistrzostwo w niezwykle rzadkiej i trudnej technice gipsorytu, którą z sukcesami innowatorsko doskonalił (w zagranicznych podręcznikach dla grafików technika ta przedstawiana jest jako „metoda Otręby”). Jest autorem licznych publikacji i tekstów poświęconych komunikacji wizualnej, projektowaniu znaków i opakowań oraz zagadnieniom procesów widzenia i ich związków z semiologią wizualną. Jego prace graficzne znajdują się w zbiorach muzealnych w Polsce i na świecie, między innymi w oddziałach Muzeum Narodowego w Krakowie, Warszawie, Poznaniu, Szczecinie, Gdańsku, w Muzeum Sztuki w Łodzi, Museum of Modern Art w Nowym Jorku, Library of Congress w Waszyngtonie, Tate Gallery i Victoria and Albert Museum w Londynie, Moderna Museet w Sztokholmie, Bibliothèque Nationale w Paryżu, Fundacao Calouste Gulbenkian w Lizbonie, National Gallery of Australia w Canberze i wielu innych.
Idea wystawy: Agata Wąsowska-Pawlik, Łukasz Galusek
Kuratorka: dr Monika Rydiger
Aranżacja plastyczna: Anna Wisz
Koordynacja i organizacja: Karolina Wójcik
Redakcja i korekta: Nicholas Hodge, Aleksandra Marczuk
Współpraca: Joanna Biegacz, Ewa Czarnecka, Monika Czepielewska-Wóycicka, Dorota Korohoda, Dorota Kosiec, Łukasz Kozak, Angelika Madura, dr Paulina Małochleb, Anna Śliwa
Od kilku lat Biblioteka Jagiellońska i Związek Polskich Artystów Plastyków Okręgu Krakowskiego organizują cykl wystaw „Wokół książki”. Wystawy prezentowane są w Bibliotece Jagiellońskiej, miejscu najbardziej właściwym do eksponowania wszystkiego, co z problematyką książki jest związane. Tegorocznym hasłem jest „Iluminacja – obrazowanie w książce”.
Jej pomysłodawczyni i kuratorka – dr hab. Teresa B. Frodyma, niestrudzenie dba o to, by przybliżać i upowszechniać odbiorcom problemy, jakie z tą istniejącą od zarania wieków formą słowa pisanego są związane oraz promować współczesnych artystów, którzy, w różny plastycznie i projektowo sposób, wypowiadają się w dyscyplinach twórczości związanych z wydawnictwami książkowymi. Iluminowanie, czyli ozdabianie książek rękopiśmiennych tradycją swą sięga czasów średniowiecza. To stosowany wówczas sposób ręcznego upiększania ksiąg, dokumentów, manuskryptów i inkunabułów, nadający im rangę dzieła sztuki. Obok kunsztownie kaligrafowanego tekstu pojawiały się więc ozdobne linie, inicjały, rysunki, malarskie miniatury, zagospodarowane dekoracyjnie marginesy, barwione pergaminy i dużo złotych elementów. Wszystko wykonywane ręcznie przez skrupulatnych i niezmiernie uzdolnionych mnichów, których status społeczny sprowadzał do rangi rzemieślników.
Zwyczaj ilustrowania książek stosowany jest również we współczesnym edytorstwie, zwłaszcza w tzw. książce artystycznej. Oczywiście w zupełnie inny sposób, dostosowany do obecnie panującej estetyki, możliwości technicznych i materiałowych oraz liczby nakładu.
27 artystów z różnych dziedzin sztuk pięknych (malarstwa, rzeźby, grafiki, fotografii, działań multimedialnych, etc.) zostało zaproszonych do zinterpretowania tego tematu w swoich pracach, które nie ograniczają się tylko do „kart książek”, ale wychodzą poza ich ramy. Wyobraźnia pozwala na śmiałą interpretację pojęcia iluminacja, a różnorodność pól działalności twórczej ma mocniej pokazać wieloznaczność pojęcia iluminacja. Czy można tu mówić o kontynuacji dziedzictwa starych mistrzów? Czy raczej należy uznać, że zdobienie uległo dewaluacji czy może jest pojmowane bardziej abstrakcyjnie, a nie ilustracyjnie, estetycznie? Czy ma raczej oddziaływać na nasz umysł, zmusić do interpretacji, refleksji czy tylko wzbudzić doznania estetyczne?
Zestawienie tych prac z oryginalnymi, średniowiecznymi księgami, zachowanymi w zbiorach Biblioteki Jagiellońskiej jest ciekawym zderzeniem i porównaniem twórczej myśli artystów, których życie i działalność dzielą setki lat dziejów historycznych i związanych z nimi dziejów istnienia i przeobrażeń książki.
Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka zaprasza do zwiedzania wystawy stałej „Pradzieje Wieliczki i okolic” w nowej aranżacji. Można ją oglądać w Zamku Żupnym w Wieliczce.
Wystawa przybliża różne aspekty życia społeczności pradziejowych. Wiele uwagi poświęca problematyce produkcji soli niezwykle ważnej dla wielickiego regionu. Można prześledzić rozwój tej fascynującej gałęzi gospodarki od neolitu aż po wieki średnie, podziwiając przy tym m.in. jedyny w Polsce zrekonstruowany w całości puchar warzelniczy z kultury łużyckiej z epoki brązu służący do produkcji soli. Warto zaznaczyć, że region wielicki zaliczany jest do najstarszych w Europie miejsc pozyskiwania soli.
Prezentuje narzędzia, za pomocą których ludzie na przestrzeni wieków zdobywali pożywienie a także zaskakuje różnorodnością form wytwarzanych przez nich glinianych naczyń.
Ekspozycja zabiera w podróż w głąb starożytnego świata duchowości pokazując różne formy pochówków, np. bardzo realistyczną rekonstrukcję grobu szkieletowego kultury łużyckiej a także inne przejawy zachowań kultowych, np. deponowanie skarbów. Na wystawie pokazane zostały cztery skarby: przedmiotów brązowych z Niepołomic, przedmiotów brązowych z Podłęża (własność PAN), groszy praskich z Rynku w Wieliczce i depozyt zębów zwierzęcych z Bieżanowa-Gaju.
Obiekty pochodzą ze zbiorów Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka i Polskiej Akademii Nauk.
Autorami wystawy są: Ewelina Kolebuk i Jarosław Fraś.
Zamek Żupny jest otwarty: wtorek-niedziela w godzinach 9.00-17.00, poniedziałek: nieczynny. Sobota: wstęp bezpłatny.
Zapraszamy do odwiedzenia nowej wystawy stałej, na którą tak długo oczekiwaliśmy.
AFRYKAŃSKIE WYPRAWY, AZJATYCKIE DROGI.
Azja to nie tylko Jedwabny Szlak, azjatyckich dróg jest znacznie więcej. Jak na nich nie pobłądzić, jakich drogowskazów użyć, jakie narzędzia pomogą w ich przemierzaniu? Poznajcie azjatyckie szlaki.
Afryka nie jest tak odległa, jak mogłoby się to wydawać. Polscy afrykaniści już w XIX wieku próbowali poznawać kontynent i nawiązywać przyjazne relacje z ich mieszkańcami. Czy znaliście postać Leopolda Janikowskiego? To on jako przybliżył Afrykę warszawiakom, pod koniec XIX wieku, organizując pierwszą w historii ekspozycje etnograficzną na temat Afryki.
Projekt „Zakup sprzętu i wyposażenia na potrzeby nowoczesnych wystaw Państwowego Muzeum Etnograficznego i świadczonych w nim działań edukacyjno-kulturalnych” współfinansowany przez Unię Europejską w ramach VIII osi priorytetowej Programu Infrastruktura i Środowisko 2014-2020.
Dotacja na wkład własny na realizację projektu pochodzi ze środków Samorządu Województwa Mazowieckiego.
.jpg)
