Mała Galeria Augustowskich Placówek Kultury (Rynek Zygmunta Augusta 9) zaprasza w piątek 1 lipca 2022 o godz. 18:00 na wernisaż wystawy malarstwa Marka Borowskiego.
Ekspozycja pt. ”Po drugiej stronie samotności” jest pierwszą indywidualną wystawą Marka Borowskiego, od 14 lat mieszkającego w Augustowie. Na co dzień prowadzi swój męski salon fryzjerski. Hobbystycznie od 4 lat maluje obrazy techniką akrylową. Jest samoukiem i z każdym powstającym(...) ... więcej »
W ramach cyklu ULOTNE MOK Olsztyn wraz z Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN zapraszają na olsztyńską odsłonę pokazów plenerowej wystawy „Pełno ich nigdzie. Przywracanie pamięci o polskich Żydach w przestrzeni miejskiej”. Ekspozycję będzie można oglądać od 2 lipca (sobota) we wnętrzach oraz w bezpośrednim sąsiedztwie Muzeum Nowoczesności w Tartaku Raphaelsohnów przy ul. Knosały. Wystawa została zorganizowana we współpracy z Centrum Badań nad Hol(...) ... więcej »
Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka zaprasza na bezpłatne oprowadzanie w Zamku Żupnym w Wieliczce w każdą niedzielę od 5 czerwca do 28 sierpnia 2022 r. o godzinie 11.00, 12.00, 13.00 i 14.00.
Rezerwacja na oprowadzanie odbywa się przez formularz zgłoszeniowy na stronie internetowej muzeum. Warunkiem skorzystania z bezpłatnego oprowadzania jest wykupienie biletu wstępu do zamku. W przypadku nie zarejestrowania się przez formularz można dołączyć d(...) ... więcej »
Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka zaprasza na bezpłatne oprowadzanie w Zamku Żupnym w Wieliczce w każdą niedzielę od 5 czerwca do 28 sierpnia 2022 r. o godzinie 11.00, 12.00, 13.00 i 14.00.
Rezerwacja na oprowadzanie odbywa się przez formularz zgłoszeniowy na stronie internetowej muzeum. Warunkiem skorzystania z bezpłatnego oprowadzania jest wykupienie biletu wstępu do zamku. W przypadku nie zarejestrowania się przez formularz można dołączyć d(...) ... więcej »
Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka zaprasza na bezpłatne oprowadzanie w Zamku Żupnym w Wieliczce w każdą niedzielę od 5 czerwca do 28 sierpnia 2022 r. o godzinie 11.00, 12.00, 13.00 i 14.00.
Rezerwacja na oprowadzanie odbywa się przez formularz zgłoszeniowy na stronie internetowej muzeum. Warunkiem skorzystania z bezpłatnego oprowadzania jest wykupienie biletu wstępu do zamku. W przypadku nie zarejestrowania się przez formularz można dołączyć d(...) ... więcej »
Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka zaprasza na bezpłatne oprowadzanie w Zamku Żupnym w Wieliczce w każdą niedzielę od 5 czerwca do 28 sierpnia 2022 r. o godzinie 11.00, 12.00, 13.00 i 14.00.
Rezerwacja na oprowadzanie odbywa się przez formularz zgłoszeniowy na stronie internetowej muzeum. Warunkiem skorzystania z bezpłatnego oprowadzania jest wykupienie biletu wstępu do zamku. W przypadku nie zarejestrowania się przez formularz można dołączyć d(...) ... więcej »
Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka zaprasza na bezpłatne oprowadzanie w Zamku Żupnym w Wieliczce w każdą niedzielę od 5 czerwca do 28 sierpnia 2022 r. o godzinie 11.00, 12.00, 13.00 i 14.00.
Rezerwacja na oprowadzanie odbywa się przez formularz zgłoszeniowy na stronie internetowej muzeum. Warunkiem skorzystania z bezpłatnego oprowadzania jest wykupienie biletu wstępu do zamku. W przypadku nie zarejestrowania się przez formularz można dołączyć d(...) ... więcej »
Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka zaprasza na bezpłatne oprowadzanie w Zamku Żupnym w Wieliczce w każdą niedzielę od 5 czerwca do 28 sierpnia 2022 r. o godzinie 11.00, 12.00, 13.00 i 14.00.
Rezerwacja na oprowadzanie odbywa się przez formularz zgłoszeniowy na stronie internetowej muzeum. Warunkiem skorzystania z bezpłatnego oprowadzania jest wykupienie biletu wstępu do zamku. W przypadku nie zarejestrowania się przez formularz można dołączyć d(...) ... więcej »
Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka zaprasza na bezpłatne oprowadzanie w Zamku Żupnym w Wieliczce w każdą niedzielę od 5 czerwca do 28 sierpnia 2022 r. o godzinie 11.00, 12.00, 13.00 i 14.00.
Rezerwacja na oprowadzanie odbywa się przez formularz zgłoszeniowy na stronie internetowej muzeum. Warunkiem skorzystania z bezpłatnego oprowadzania jest wykupienie biletu wstępu do zamku. W przypadku nie zarejestrowania się przez formularz można dołączyć d(...) ... więcej »
Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka zaprasza na bezpłatne oprowadzanie w Zamku Żupnym w Wieliczce w każdą niedzielę od 5 czerwca do 28 sierpnia 2022 r. o godzinie 11.00, 12.00, 13.00 i 14.00.
Rezerwacja na oprowadzanie odbywa się przez formularz zgłoszeniowy na stronie internetowej muzeum. Warunkiem skorzystania z bezpłatnego oprowadzania jest wykupienie biletu wstępu do zamku. W przypadku nie zarejestrowania się przez formularz można dołączyć d(...) ... więcej »
Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka zaprasza na bezpłatne oprowadzanie w Zamku Żupnym w Wieliczce w każdą niedzielę od 5 czerwca do 28 sierpnia 2022 r. o godzinie 11.00, 12.00, 13.00 i 14.00.
Rezerwacja na oprowadzanie odbywa się przez formularz zgłoszeniowy na stronie internetowej muzeum. Warunkiem skorzystania z bezpłatnego oprowadzania jest wykupienie biletu wstępu do zamku. W przypadku nie zarejestrowania się przez formularz można dołączyć d(...) ... więcej »
Mała Galeria Augustowskich Placówek Kultury (Rynek Zygmunta Augusta 9) zaprasza w piątek 1 lipca 2022 o godz. 18:00 na wernisaż wystawy malarstwa Marka Borowskiego.
Ekspozycja pt. ”Po drugiej stronie samotności” jest pierwszą indywidualną wystawą Marka Borowskiego, od 14 lat mieszkającego w Augustowie. Na co dzień prowadzi swój męski salon fryzjerski. Hobbystycznie od 4 lat maluje obrazy techniką akrylową. Jest samoukiem i z każdym powstającym obrazem rozwija swoje umiejętności malarskie. Projekty obrazów tworzy z wyobraźni, gdzie tematem jest człowiek, czas i to co nas dotyka na co dzień. Jego obrazy to abstrakcje, w których odbiorca ma możliwość własnej interpretacji. Poza malarstwem interesuje się muzyką, kolekcjonowaniem płyt.
Pan Marek Borowski w piątek osobiście opowie o swoich inspiracjach i fascynacjach artystycznych, a wystawę jego prac będzie można podziwiać do końca lipca.
Muzeum Nowoczesności (Tartak Raphaelsohnów), ul. Knosały 3B
02-07-2022 -
BEZPŁATNE
11:00
W ramach cyklu ULOTNE MOK Olsztyn wraz z Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN zapraszają na olsztyńską odsłonę pokazów plenerowej wystawy „Pełno ich nigdzie. Przywracanie pamięci o polskich Żydach w przestrzeni miejskiej”. Ekspozycję będzie można oglądać od 2 lipca (sobota) we wnętrzach oraz w bezpośrednim sąsiedztwie Muzeum Nowoczesności w Tartaku Raphaelsohnów przy ul. Knosały. Wystawa została zorganizowana we współpracy z Centrum Badań nad Holokaustem i Mniejszościami Religijnymi w Oslo - HL-Senteret. Wyjątkową ekspozycję będzie można oglądać do 24 lipca.
Murale o tematyce żydowskiej, które prezentuje wystawa „Pełno ich nigdzie…”, są próbą wypełnienia pustego miejsca po nieobecnych w polskim krajobrazie Żydach. Przypomnieniem o ich wielowiekowej obecności, a zarazem nowoczesną formą ekspresji artystycznej w przestrzeni publicznej. W kilkunastu sekcjach tematycznych wystawa przybliża polsko-żydowską historię oraz sposoby przywracania pamięci o niej przez miejskich aktywistów, artystów i lokalne stowarzyszenia. Mówi zatem odbiorcy coś ciekawego zarówno o historii Polski, jak i Polsce współczesnej, stając się atrakcyjnym wizualnie narzędziem edukacji o historii Polski i Żydów. „Pełno ich nigdzie…” wpisuje się ponadto w kontekst refleksji nad nowymi formami upamiętnień historii w przestrzeni miejskiej. Ma również zachęcać do samodzielnego podejmowania działań służących upamiętnianiu historii Żydów.
W każdej chwili bez wychodzenia z domu można wziąć udział w wirtualnym spacerze prezentującym wybrane elementy z wystawy. Wideooprowadzanie jest dostępne do obejrzenia w mediach Muzeum POLIN – na profilu Facebook i kanale YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=nZ3u_e2UccY
Ekspozycji „Pełno ich nigdzie…” będzie towarzyszył bogaty program edukacyjny, na który złożą się wykłady historyczne, rozmowy współczesnej społeczności żydowskiej oraz spacery miejskie śladami lokalnego dziedzictwa Żydów. Program edukacyjny towarzyszący wystawie w Olsztynie jest realizowany we współpracy z Miejskim Ośrodkiem Kultury w Olsztynie.
W sobotę, 2 lipca o godzinie 11:00 odbędzie się spacer miejski „Olsztyńskimi śladami Ericha Mendelsohna”. Poprowadzi go badacz i popularyzator historii regionu, Rafał Bętkowski. Autor przybliży sylwetkę urodzonego w Olsztynie architekta oprowadzając uczestników wycieczki po miejscach związanych z życiem Ericha Mendelsohna, w szczególności o czasie spędzonym przez niego w Olsztynie. Miejscem zbiórki będzie plac przed Tartakiem Raphaelsohnów przy ulicy Knosały 3B.
W ramach programu towarzyszącego ekspozycji odbędzie się również dyskusja „Podwójnie zapomniani…”. W jej trakcie poszerzony zostanie kontekst patrzenia na dziedzictwo żydowskie w dzisiejszej Polsce. Przyjrzymy się temu co w przestrzeni Warmii i Mazur – ale też Śląska czy Pomorza Zachodniego – pozostało, jak jest pamiętane, czy stanowi element tożsamości poszczególnych miast i regionów. Dyskusja odbędzie się we wtorek 5 lipca o godzinie 18:00 w Zajezdni trolejbusowej.
Kolejnym wydarzeniem będzie następny spacer miejski: „Śladami przedwojennych firm żydowskich w Olsztynie”. Autor opowie o udziale społeczności żydowskiej w życiu miasta, oprowadzając uczestników po miejscach, w których działały w dawnym Olsztynie znane firmy żydowskie. Wskaże jakie pamiątki przetrwały po nich do dziś. Wycieczka rozpocznie się w sobotę 23 lipca o 11:00 spod Tartaku Raphaelsohnów.
Wystawa „Pełno ich nigdzie…” powstała w 2017 roku we współpracy Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN w Warszawie z Norweskim Centrum Studiów nad Holokaustem i Mniejszościami w Oslo.
Zrealizowano dzięki wsparciu finansowemu z funduszy EOG i funduszy norweskich oraz budżetu krajowego.
Więcej o projekcie: https://polin.pl/pl/wystawa-pelno-ich-nigdzie
Pełno ich nigdzie. Przywracanie pamięci o polskich Żydach w przestrzeni miejskiej
Wystawa plenerowa Muzeum POLIN w Olsztynie
2 lipca (sobota) – 24 lipca (niedziela)
Muzeum Nowoczesności (Tartak Raphaelsohnów), ul. Knosały 3B
Wstęp wolny
Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka zaprasza na bezpłatne oprowadzanie w Zamku Żupnym w Wieliczce w każdą niedzielę od 5 czerwca do 28 sierpnia 2022 r. o godzinie 11.00, 12.00, 13.00 i 14.00.
Rezerwacja na oprowadzanie odbywa się przez formularz zgłoszeniowy na stronie internetowej muzeum. Warunkiem skorzystania z bezpłatnego oprowadzania jest wykupienie biletu wstępu do zamku. W przypadku nie zarejestrowania się przez formularz można dołączyć do oprowadzania tylko do niepełnych grup po uprzednim poinformowaniu przewodnika.
Zamek Żupny - był siedzibą zarządu jednego z największych i najdłużej działających przedsiębiorstw na świecie. Przez setki lat przedsiębiorstwo Żupy Krakowskie należało do królów i miało ogromny wpływ na rozwój gospodarczy Polski.
W Zamku zwiedzać można:
• wystawę Pradzieje Wieliczki i okolic – prezentującą najstarszą historię produkcji soli w tym rejonie
• wystawę Solniczki – małe arcydzieła sztuki – wyjątkowe, w wielu wypadkach bardzo cenne, solniczki o pięknych kształtach, wykonane z różnych materiałów i w różnych okresach. Pochodzą prawie ze wszystkich kontynentów. Najstarsza solniczka w kształcie kielicha wykonana z agatu powstała pod koniec XV w. W przeszłości naczynia te pełniły ważną rolę wyznaczania miejsca przy stole dla najważniejszych gości na uczcie.
• wystawę czasową Ze snu czy z ducha. Fantastyczne malarstwo Teofila Ociepki – prezentującą prawie pięćdziesiąt prac tego uznanego na świecie i jednego z najsłynniejszych polskich malarzy naiwnych. Ponieważ dominuje na nich fantastyczna przyroda salę wystawową wypełniły kompozycje różnorodnych roślin stanowiąc żywą oprawę dla dzieł artysty.
• Salę Gotycką o sklepieniu gotyckim z obrazami zarządców solnego przedsiębiorstwa
Bilety do nabycia w sklepie muzealnym, do którego wejście znajduje się od strony alei Jana Pawła II, wejście do zamku (już z biletem) znajduje się przy ul. Zamkowej.
Zamek jest czynny od wtorku do piątku w godzinach 9.00 – 17.00, w sobotę i niedzielę w godzinach 9.00 – 20.00, w poniedziałek zamknięty. Sobota wstęp bezpłatny.
Muzeum przeprasza za utrudnienia spowodowane remontem Zamku Żupnego.
Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka i Muzeum Śląskie w Katowicach zapraszają
na wystawę Ze snu czy z ducha? Fantastyczne malarstwo Teofila Ociepki. Prezentuje ona prawie pięćdziesiąt prac tego uznanego na świecie i jednego z najsłynniejszych polskich malarzy naiwnych. Ponieważ dominuje na nich fantastyczna przyroda salę wystawową wypełniły kompozycje różnorodnych roślin, które stanowią oryginalną oprawę dla dzieł artysty.
Inspiracją do przygotowania wystawy jest obraz Kopalnia Teofila Ociepki znajdujący się w zbiorach wielickiego muzeum. W ciemnej scenerii kopalni pracują górnicy – cóż bardziej typowego dla muzeum górniczego? A jednak nie dajmy się zwieść pozorom realizmu. Przy bliższym przyjrzeniu się pojawia się pytanie: dlaczego ci górnicy pracują wśród smoków lub dinozaurów? Fantastyczne zwierzęta z obrazu namalowanego w Katowicach w 1967 roku mają licznych niebanalnych „braci, którzy wyszli spod pędzla Teofila Ociepki (1891–1978), takich jak: bazyliszki, uskrzydlone konie, duchy, a nawet serię błękitnych zwierząt Saturna!
Jego oryginalne, wyimaginowane krajobrazy – wypełnione fantastyczną fauną i florą w połączeniu z motywami z wierzeń – fascynują i urzekają odbiorców. Barwne i ekspresyjne dzieła Ociepki nie pozwalają na obojętność. Ponad 40 lat po śmierci artysta ma zarówno zaprzysięgłych miłośników odkrywających skomplikowaną okultystyczno-symboliczną i moralizatorską wymowę jego obrazów, jak i zaciekłych krytyków, wytykających mu błędy kompozycji.
Teofil Ociepka (1891-1978) urodził się w Janowie pod Katowicami w rodzinie
o tradycjach górniczych. Był uczestnikiem I wojny światowej jako żołnierz armii pruskiej. Wojna miała ogromny wpływ na jego dalsze losy. Gdy przebywał w wojskowym lazarecie, przypadkowo natknął się na traktat Athanasiusa Kirchera Siedemdziesiąt dwa imiona Boże. Lektura ta wzmogła w nim już wcześniej przejawiane zainteresowanie wiedzą tajemną i dała impuls do poszukiwań.
Po zakończeniu I wojny światowej Ociepka był świadkiem rodzącej się państwowości polskiej. Wziął też czynny udział w I powstaniu śląskim. Potem powrócił do kopalni i już do emerytury pracował jako maszynista w przykopalnianej elektrowni. Powrócił także do swoich zainteresowań okultystycznych. W 1923 roku nawiązał korespondencyjną znajomość
ze szwajcarskim ezoterykiem Filipem Hohmannem, który odtąd stał się mistrzem i duchowym przewodnikiem malarza. To dzięki niemu Ociepka otrzymał status mistrza nauk tajemnych.
Teofil Ociepka malarzem został z polecenia duchowego mistrza. W 1946 roku została zorganizowana wystawa malujących górników, w tym także prac Teofila Ociepki. Ekspozycję zobaczyła Izabela Czajka-Stachowicz, która następnie w 1948 roku zorganizowała mu wystawę indywidualną w Warszawie. Dzięki niej malarz zyskał sławę i uznanie, a jego obrazy znajdywały coraz więcej odbiorców.
Teofil Ociepka z natury był samotnikiem. Malował wyłącznie w swojej pracowni. Tu też chętnie opowiadał o swoich obrazach wszystkim, którzy do niego przychodzili i chcieli słuchać opowieści o walce dobra ze złem, o życiu na innych planetach i skarbnikach strzegących podziemnych skarbów.
Tuż przed przejściem na emeryturę w życiu Ociepki zaszła ogromna zmiana. Niespodziewanie otrzymał list z Bydgoszczy, w którym Julia Ufnal, podobnie jak on przejawiająca zainteresowania metafizyczne, wyznała że otrzymała moralny i duchowy nakaz zaopiekowania się artystą. 18 kwietnia 1959 roku zawarli związek małżeński. Przedsiębiorcza żona bardzo szybko przejęła kontrolę nad wszystkimi aspektami wspólnego życia. Malarz zerwał kontakty z kolegami, przestał zajmować się okultyzmem, a w 1969 roku przeprowadził się do Bydgoszczy.
W 1976 roku Teofil Ociepka został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł 15 stycznia 1978 roku w wieku 87 lat.
W 2016 roku na Placu Grunwaldzkim w Katowicach, w galerii honorującej zasłużonych dla Katowic artystów, odsłonięto pomnik upamiętniający tego niezwykłego mistrza wyobraźni.
Ze snu czy z ducha? Fantastyczne malarstwo Teofila Ociepki to wystawa czasowa zorganizowana przez Muzeum Żup Krakowskich w Wieliczce we współpracy z Muzeum Śląskim w Katowicach. Można ją oglądać od 29 kwietnia do 31 sierpnia 2022 roku w Zamku Żupnym w Wieliczce.
Kuratorki wystawy: kustosz Sonia Wilk - Muzeum Śląskie w Katowicach i kustosz Klementyna Ochniak-Dudek - Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka.
Wydarzenia towarzyszące:
• 13.05 (piątek), godz. 20.00 - Noc Muzeów: oprowadza kuratorka Sonia Wilk z Muzeum Śląskiego w Katowicach
• 22.05 (niedziela), godz. 10.00 - zajęcia Mama, Tata i Ja: Ze snu górnika
• 8.07 (piątek), godz. 10.00 - Rodzinne Lato z Muzeum: W krainie snu i wyobraźni
• 7.08 (niedziela), godz. 12.00 - oprowadza kuratorka Klementyna Ochniak-Dudek z Muzeum Żup Krakowskich
• 19.08 (piątek), godz. 10.00 - Rodzinne Lato z Muzeum: W krainie snu i wyobraźni
• lipiec-sierpień - możliwość zwiedzania wystawy poszerzonego o prezentację okazów paleozoologicznych (dla zainteresowanych).
Wystawa prezentuje dzieła Teofila Ociepki ze zbiorów:
Muzeum Śląskiego w Katowicach
Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie
Muzeum Etnograficznego im. Seweryna Udzieli w Krakowie
Muzeum Historii Katowic
Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu
Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu
Muzeum Miejskiego w Zabrzu
Muzeum Żup Krakowskich w Wieliczce
Biblioteki Śląskiej w Katowicach
Kolekcji Macieja Balceraka
Kolekcji Ewy Macak
Kolekcji Aldony i Wojciecha Olejników
Kolekcji Mirosławy i Zbigniewa Pawłowskich
Z chwilą rewolucyjnych przemian, które nastąpiły w okresie Meiji (1868–1912), przez wieki owiana tajemnicą kultura Japonii stała się nareszcie dostępna i w sposób błyskawiczny zachwyciła Zachód swym głęboko przemyślanym pięknem. Nasycone filozofią wzorce estetyki wyspiarskiego kraju na stałe przeniknęły do świadomości twórców sztuki europejskiej, a wraz z narodzinami nowoczesnej myśli o kształtowaniu otoczenia uwaga ludzi Zachodu skierowała się także w stronę dalekowschodniego budownictwa.
Wielcy ojcowie modernizmu, tacy jak Frank Lloyd Wright (1905), Bruno Taut (1933), Le Corbusier (1955) czy Walter Gropius (1954), kolejno odwiedzali wnętrza cesarskiej willi Katsura (Katsura Riky) nieopodal Kioto, aby podziwiać proporcje, organizację planu i opartą na powtarzalnych modułach konstrukcję budowli. Projektanci nowoczesnego porządku korzystali z zaobserwowanych formalnych i przestrzennych rozwiązań, implementując je do swoich niekiedy utopijnych wizji nowego sposobu mieszkania. To jednak, co stanowiło istotę japońskiej architektury, przeciwnie – nie wywodziło się z fascynacji nowoczesnością i z pragnienia rewolucyjnej zmiany. Starannie kultywowana, wielowiekowa tradycja mistrzów japońskiego ciesielstwa, przepełniona szacunkiem do surowca, jego naturalnego źródła oraz samej pracy, zagwarantowała niespotykaną nigdzie w świecie jakość rzemiosła.
Doskonałą instytucjonalną konkretyzacją japońskiej idei podtrzymywania odpowiedzialnej za tożsamość narodową tradycji jest Muzeum Narzędzi Ciesielskich Takenaka w Kobe. To dzięki wspaniale realizowanej misji tego podmiotu obecne pokolenia Japończyków mogą nie tylko podziwiać metody znane z przeszłości, ale również zrozumieć ich niesłychany potencjał dla współczesnego i przyszłego planowania bardziej zrównoważonego otoczenia. Lokalna instytucja zajmująca się wąską, specjalistyczną i specyficzną gałęzią dziedziny z rozmachem promuje jej osiągnięcia także na Zachodzie. Właśnie za sprawą współpracy Muzeum Narzędzi Ciesielskich Takenaka i Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha możemy w Polsce podziwiać niezwykły kunszt wyjątkowego ciesielstwa.
Zaproponowana przez zespół muzeum z Kobe przekrojowa wystawa kolekcji przedmiotów w przestrzeniach krakowskiej instytucji zorganizowana została w formie ośmiu płynnie przenikających się sekcji. Techniczno-estetyczna opowieść rozpoczyna się od praźródła kultury materialnej, jakim jest wieczna i potężna natura. Podążając następnie przez zdobycze architektury, rytualny proces jej wytwarzania, wymiar duchowy stosowanych surowców, kunszt narzędzi, metod obróbki i konstruowania, ta wielowątkowa prezentacja zwieńczona zostaje egzemplifikacją piękna wynikającego nie ze spontanicznego aktu twórczego, lecz z przemyślanej i zorganizowanej pracy.
Szczególnie w wypadku japońskiej sztuki użytkowej i rzemiosła należy spoglądać wnikliwie poza to, co jest w nich oczywiste i bezpośrednio nam dostępne. Wiele można i nawet należy powiedzieć o niezrównanych manualnych zdolnościach japońskich cieśli, o precyzji planowania i wykonawstwa, doskonale zaprojektowanych, zawsze gotowych przyrządach oraz o estetyce, która pojawia się niespodziewanie w miejscach pełniących funkcje czysto techniczne. Jednak kultura materialna w pełni rozkwita, gdy wzbogacona zostaje o wartości głębsze, a te najczęściej wywodzą się z systemów duchowych lub filozoficznych. Nie jest więc bez znaczenia to, iż na wystawie pojawiają się przykłady świątyń z różnych porządków religijnych, atrybuty obrzędów budowniczych oraz domek herbaty (chashitsu), scalający w obcym dla Europejczyków układzie potoczną fizyczność surowych tworzyw z tym, co uduchowione w ceremonii parzenia herbaty chanoyu.
Materialność w Japonii budzi ogromny szacunek i często łączy się z porządkiem sacrum, wywodzi się bowiem z natury, a świat jej od wieków przepełniały nadprzyrodzone bóstwa. Połączenie sfery czysto technicznej z tą duchową i rytualną, obecną także pod postacią przekazywanej z pokolenia na pokolenie wiedzy, zagwarantowało trwałość wspaniałej tradycji, z której dzisiaj i my, ludzie Zachodu, możemy czerpać.
Na wystawie prezentowane są osiągnięcia studentów z trzech ostatnich lat – obrazy na płótnie i podłożu drewnianym, rzeźbione i złocone ramy, misterne prace pozłotnicze i inne obiekty ilustrujące zakres umiejętności zdobywanych przez studentów i studentki Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki. Uwagę zwracają kopie dzieł dawnych mistrzów wykonywane podczas zajęć w muzeach Krakowa. Ekspozycję dopełniają obrazy ze zbiorów archiwalnych Katedry Technologii i Technik Dzieł Sztuki, które gromadzi najlepsze dzieła studentów od początku istnienia Wydziału. Na ścianach będzie można obejrzeć kopie dzieł takich mistrzów jak Marcello Bacciarelli, Jan Brueghel Starszy, Bernardo Strozzi, Giovanni Bellini, Jan Matejko i Henryk Siemiradzki. Jednym z najciekawszych obiektów jest kopia portretu Marii Pusłowskiej autorstwa Jana Matejki. Oryginał znajduje się w zbiorach Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Maius, a kopię wykonała Aleksandra Kisiel w ramach pracy dyplomowej pod kierunkiem Andrzeja Raczkowskiego, wybitnego znawcy technologii dawnego malarstwa.
Choć ASP i UJ od lat są instytucjami całkowicie odrębnymi, to środowiska naukowe i studenckie obu uczelni nieprzerwanie ze sobą współpracują. Konserwacja dzieł sztuki, jako dziedzina interdyscyplinarna, korzysta z dorobku wielu nauk, jak historia i teoria sztuki, ale też fizyka i chemia. Nie wszyscy wiedzą, że adepci sztuki konserwatorskiej odbywają niektóre zajęcia na Uniwersytecie Jagiellońskim, korzystając z wiedzy i doświadczenia zatrudnionych tam naukowców oraz infrastruktury badawczej. Szczególnie istotna jest długoletnia współpraca Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki z Muzeum UJ, wraz z którym wielokrotnie organizowaliśmy prezentacje w ramach Krakowskiego Festiwalu Nauki. Muzeum UJ udostępnia cenne obiekty do realizacji prac dyplomowych na ASP, a jego Pracownia Konserwacji Muzeum regularnie stwarza warunki odbywania studenckich praktyk zawodowych. Wspólnie realizowane są projekty naukowe oraz wydarzenia promujące naukę, sztukę oraz ochronę szeroko rozumianego dziedzictwa kulturowego. Przy wszystkich wspólnych działaniach nieoceniona jest pomoc muzealników, którzy swą wiedzą i umiejętnościami wspomagają kształcenie przyszłych konserwatorów dzieł sztuki. Mamy nadzieję, że również to wydarzenie, zorganizowane wspólnym wysiłkiem Akademii Sztuk Pięknych i Uniwersytetu Jagiellońskiego, wpisze się w nurt owocnej współpracy i znajdzie swoją kontynuację w kolejnych odsłonach.
Kuratorem wystawy z ramienia Akademii Sztuk Pięknych jest Maciej Malczewski, z ramienia Muzeum UJ Jolanta Pollesch.
Wystawę można oglądać od 9 czerwca do 15 sierpnia 2022 roku, codziennie w godz. 10:00-18:00, wstęp wolny.
Władysław Hasior (1928-1999) przez większość swego życia związany był z Podhalem. Edukował się w zakopiańskiej szkole plastycznej, gdzie kształcił się pod kierunkiem Antoniego Kenara, a następnie w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie u prof. Mariana Wnuka. Był rzeźbiarzem, malarzem, scenografem i prowokującym indywidualistą, którego porównywano do Rauschenberga i Warhola oraz uznawano za prekursora polskiego pop-artu. Do dziś uznaje się go za jednego z najbardziej charakterystycznych artystów w galerii sztuki polskiej.
Tworzywem sztuki uczynił odpady cywilizacji technicznej łączone z przedmiotami ze sfery sacrum. Z różnorakich materiałów, zwyczajnych przedmiotów tworzył "sztandary", "portrety imaginacyjne", oryginalne "obrazy", zawierające cały szereg odniesień do otaczającej rzeczywistości czy tradycji artystycznych, nieustannie prowadząc dialog z polską rzeczywistością i mitologią. Artysta sięgał po lokalny kicz świecki i religijny, który ujmował w swój wyjątkowy, poetycki sposób. Zwykły przedmiot stawał się dzięki Hasiorowi metaforą innej rzeczywistości, dając pole nieograniczonej wyobraźni. Tradycją bliską sztuce Władysława Hasiora jest surrealizm, jego oniryczna poetyka związana z penetrowaniem pokładów nieświadomości indywidualnej i zbiorowej. Twórczość Hasiora wiele czerpie też ze sztuki naiwnej, jest zakorzeniona w ludowej religijności i jej magicznym charakterze.
Artysta był nie tylko autorem, ale również dokumentalistą swoich działań artystycznych. Ten zapis stawał się często jedynym śladem po performansie i podstawą do wykonania jego rekonstrukcji. Systematycznie gromadził usystematyzowany w cykle tematyczne wizualny notatnik kultury wizualnej. Ten zespół zdjęć/przeźroczy nie był zresztą uznawany za część jego artystycznej spuścizny. Był to raczej materiał ilustracyjny do spotkań z publicznością, która przybywała do jego pracowni. Niezwykle ważny był dla niego kontakt z ludźmi – wymiana myśli, informacja zwrotna, dlatego tak często w swojej pracowni organizował spotkania tematyczne, nazywając je przewrotnie "świetlicą powiatową". Były to pokazy slajdów z komentarzem artysty oraz zaproszenie do dyskusji. Jego sztuka, jak sam mawiał „konkretyzuje się w momencie spotkania z odbiorcą”, nastawiona jest przede wszystkim na wywoływanie emocji i skłanianie do refleksji i własnych interpretacji”.
Notatnik fotograficzny tworzył przez niespełna trzydzieści lat. Liczy on dwadzieścia tysięcy zdjęć i zachował się w pełnym kształcie, jako jedyny w swoim rodzaju zapis Polski i jej przemian w ostatnim ćwierćwieczu ubiegłego wieku.
Prezentowane na wystawie cykle tematyczne z Notatnika Fotograficznego Władysława Hasiora przedstawiają zbiór prac, portretów, miniatur, dokumentacje akcji performatywnych. Na wystawie można również zobaczyć prace, które wykonywał do przedstawień w Piwnicy Pod Baranami.
Artysta wielokrotnie podkreślał, że ważniejsza w jego sztuce jest duchowa trwałość wrażenia, przeżycia jakie pozostawia niż fizyczna wytrzymałość materiału, z którego jest zrobiony. Celem wystawy jest konfrontacja widza z pamięcią o artyście i jego twórczości.
Wystawa jest wpisana w stałą ekspozycję Galerii Huta Sztuki obejmującą kilkadziesiąt prac artystów ze środowiska plastyków Nowej Huty z lat 50. do lat 70. XX wieku. Ekspozycja obejmuje prace od socrealistycznych obrazów Erwina Czerwenki, takich jak „Robotnicy na budowie Nowej Huty” czy „Panoramę Nowej Huty” z lat 50. autorstwa Witolda Chomicza, po sztukę współczesną.
Prezentowane prace na wystawie:
Zbiory slajdów
Wybór – „Z Notatnika Fotograficznego Władysława Hasiora”, ze zbiorów Muzeum Tatrzańskiego im. dra Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem.
Sztandary – zdjęcia ze zbiorów Galerii Władysława Hasiora - Miejski Ośrodek Sztuki Gorzów Wielkopolski.
Prace scenograficzne Piwnica Pod Baranami.
Dofinansowano ze środków Miasta Krakowa.
Organizator: Galeria Huta Sztuki.
Kurator: Barbara Solecka.
Szczegółowe informacje:
Galeria Huta Sztuki
Ośrodek Kultury im. C. K. Norwida
os. Górali 5, 31-953 Kraków
tel: 12 644 27 65 (w. 34/25)
b.solecka@okn.edu.pl
hutasztuki@okn.edu.pl
Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka zaprasza do zwiedzania wystawy stałej „Pradzieje Wieliczki i okolic” w nowej aranżacji. Można ją oglądać w Zamku Żupnym w Wieliczce.
Wystawa przybliża różne aspekty życia społeczności pradziejowych. Wiele uwagi poświęca problematyce produkcji soli niezwykle ważnej dla wielickiego regionu. Można prześledzić rozwój tej fascynującej gałęzi gospodarki od neolitu aż po wieki średnie, podziwiając przy tym m.in. jedyny w Polsce zrekonstruowany w całości puchar warzelniczy z kultury łużyckiej z epoki brązu służący do produkcji soli. Warto zaznaczyć, że region wielicki zaliczany jest do najstarszych w Europie miejsc pozyskiwania soli.
Prezentuje narzędzia, za pomocą których ludzie na przestrzeni wieków zdobywali pożywienie a także zaskakuje różnorodnością form wytwarzanych przez nich glinianych naczyń.
Ekspozycja zabiera w podróż w głąb starożytnego świata duchowości pokazując różne formy pochówków, np. bardzo realistyczną rekonstrukcję grobu szkieletowego kultury łużyckiej a także inne przejawy zachowań kultowych, np. deponowanie skarbów. Na wystawie pokazane zostały cztery skarby: przedmiotów brązowych z Niepołomic, przedmiotów brązowych z Podłęża (własność PAN), groszy praskich z Rynku w Wieliczce i depozyt zębów zwierzęcych z Bieżanowa-Gaju.
Obiekty pochodzą ze zbiorów Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka i Polskiej Akademii Nauk.
Autorami wystawy są: Ewelina Kolebuk i Jarosław Fraś.
Zamek Żupny jest otwarty: wtorek-niedziela w godzinach 9.00-17.00, poniedziałek: nieczynny. Sobota: wstęp bezpłatny.
