„Fotograf Roku 2024 Okręgu Mazowieckiego ZPFP”
Konkurs „Fotograf Roku” jest imprezą cykliczną, trwającą cały rok. Zdjęcia konkursowe są efektem wielu godzin spędzonych na łonie natury, wymagają dużo pracy i wysiłku, często w niesprzyjających warunkach terenowych i pogodowych, ale na pewno dają ogromną satysfakcję. Od fotografa konkurs wymaga spostrzegawczości i wrażliwości na otaczający nas świat, a co najważniejs(...) ... więcej »
W podróż szlakiem kopalń zaprasza międzynarodowa wystawa „Świat górników. Praca górników na dawnych fotografiach” prezentowana w Zamku Żupnym w Wieliczce od 26 kwietnia do 31 sierpnia 2024 r. Wystawa została zorganizowana przez Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka we współpracy z zagranicznymi muzeami.
31 wielkoformatowych fotografii prezentuje 30 kopalń w 18 krajach na trzech kontynentach: głównie w Europie, ale także Ameryc(...) ... więcej »
Wystawa „Powroźnictwo w grafice z kolekcji prywatnej” opowiada o dwóch rodzajach aktywności człowieka, dość odległych od siebie, czyli umiejętności wytwarzania lin w zestawieniu z wyrafinowaną dziedziną sztuki - grafiką. Można ją oglądać od 18.04 do 25.08.2024 r. w Zamku Żupnym w Wieliczce.
Zasadniczą część wystawy stanowią grafiki prezentujące technikę wytwarzania lin. W jednym miejscu zgromadzone zostało ponad 10(...) ... więcej »
Spektakularne dzieła złotnictwa gotyckiego i barokowego, obrazy, rzeźby, szaty liturgiczne, historyczny księgozbiór i relikwiarze można podziwiać na wystawie „Tajemnice kościoła św. Klemensa w Wieliczce”, która prezentowana jest w Zamku Żupnym w Wieliczce od 5 kwietnia do 22 września 2024 roku.
W sumie można oglądać 140 obiektów, z których wiele zwykle pozostaje niedostępnych dla publiczności. Wśród nich znajduje si(...) ... więcej »
Spektakularne dzieła złotnictwa gotyckiego i barokowego, obrazy, rzeźby, szaty liturgiczne, historyczny księgozbiór i relikwiarze można podziwiać na wystawie „Tajemnice kościoła św. Klemensa w Wieliczce”, która prezentowana jest w Zamku Żupnym w Wieliczce od 5 kwietnia do 22 września 2024 roku.
W sumie można oglądać 140 obiektów, z których wiele zwykle pozostaje niedostępnych dla publiczności. Wśród nich znajduje si(...) ... więcej »
Spektakularne dzieła złotnictwa gotyckiego i barokowego, obrazy, rzeźby, szaty liturgiczne, historyczny księgozbiór i relikwiarze można podziwiać na wystawie „Tajemnice kościoła św. Klemensa w Wieliczce”, która prezentowana jest w Zamku Żupnym w Wieliczce od 5 kwietnia do 22 września 2024 roku.
W sumie można oglądać 140 obiektów, z których wiele zwykle pozostaje niedostępnych dla publiczności. Wśród nich znajduje si(...) ... więcej »
Projekt „Leśniczówka” to nawiązanie do przepięknej fauny naszego kraju, ze szczególnym uwzględnieniem lasów. Opowieści o zwykłych rzeczach i niezwykłych sprawach. Miłość i przyjaźń. Tajemnica, magia, szept i cichy śmiech ukryty między drzewami. Pokazanie jakże ludzkiego oblicza zwierząt. W świecie który staje coraz bardziej okrutny i pozbawiony uczuć to zwierzęta stają się ważne, dając nam swoje uczucia, ochronę a(...) ... więcej »
Spektakularne dzieła złotnictwa gotyckiego i barokowego, obrazy, rzeźby, szaty liturgiczne, historyczny księgozbiór i relikwiarze można podziwiać na wystawie „Tajemnice kościoła św. Klemensa w Wieliczce”, która prezentowana jest w Zamku Żupnym w Wieliczce od 5 kwietnia do 22 września 2024 roku.
W sumie można oglądać 140 obiektów, z których wiele zwykle pozostaje niedostępnych dla publiczności. Wśród nich znajduje się największy i najcenniejszy zabytek, monstrancja z 1490 roku, oraz późnogotycki krzyż relikwiarzowy „Tragarski” z ok. 1500 roku czy gotycko-renesansowy kielich z XVI wieku. Jest też malarstwo: tryptyk Ukrzyżowania, obraz ołtarzowy św. Marii Magdaleny i zwieńczenie ołtarza Wszystkich Świętych.
To niepowtarzalna okazja by poznać obiekty ze skarbca wielickiej parafii, która w okresie staropolskim należała do najbogatszych w Polsce i była ściśle związana z królewskim przedsiębiorstwem solnym Żupami Krakowskimi. Związki te widoczne były w wyposażeniu kościoła, w którym znajdowały się liczne ołtarze ufundowane przez urzędników żupnych oraz bractwa pracowników kopalni: kopaczy, warzyczy, cieśli i tragarzy. Dla pracowników zatrudnionych pod ziemią odprawiano codziennie mszę św. „kopacką”. Parafia wielicka związana była też z Uniwersytetem Jagiellońskim, jej proboszczami byli profesorowie tej uczelni.
Inspiracją do wystawy jest zbliżający się jubileusz 200-lecia uroczystego poświęcenia kościoła św. Klemensa. To okazja do odkrywania i poznawania jego bogatego skarbca i wyposażenia. Początki kościoła sięgają XIII wieku. Na jego fundamentach, w połowie XIV wieku wybudowano drugą świątynie w stylu gotyckim. W 1786 roku gotycki kościół, zagrożony katastrofą na skutek wstrząsów, został rozebrany. W całości przetrwał jednak niezwykle cenny skarbiec z wyjątkowymi obiektami liturgicznymi. W tym dzieła malarskie i rzeźbiarskie, które stanowią wyposażenie obecnego kościoła, którego zasadnicza bryła pochodzi z XIX wieku.
Wystawa „Tajemnice kościoła św. Klemensa w Wieliczce” została zorganizowana przez Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka we współpracy z Parafią św. Klemensa w Wieliczce.
Zwiedzanie z kuratorem, rezerwacja przez formularz na www.muzeum.wieliczka.pl
- 9 czerwca o godzinie 12.00
- 7 lipca o godzinie 15.00
Kuratorka wystawy: Klementyna Ochniak-Dudek
Projekty plastyczne i aranżacja: Anita Mrugacz
Wystawę można oglądać w budynku północnym (XV w.) Zamku Żupnego, który po raz pierwszy w swej historii został przeznaczony na cele wystawiennicze. W kwietniu 2024 roku zakończono tam pierwszy etap remontu, realizowanego w ramach projektu: „Modernizacja kompleksu zamkowego Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka” finansowanego przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Zamek Żupny w Wieliczce jest dostępny: wtorek – niedziela: 9.00 – 17.00. Od 1 maja wtorek – niedziela: 9.00-20.00
Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka zaprasza.
Wystawa „Powroźnictwo w grafice z kolekcji prywatnej” opowiada o dwóch rodzajach aktywności człowieka, dość odległych od siebie, czyli umiejętności wytwarzania lin w zestawieniu z wyrafinowaną dziedziną sztuki - grafiką. Można ją oglądać od 18.04 do 25.08.2024 r. w Zamku Żupnym w Wieliczce.
Zasadniczą część wystawy stanowią grafiki prezentujące technikę wytwarzania lin. W jednym miejscu zgromadzone zostało ponad 100 obiektów: książek i ilustracji począwszy od 2. poł. XVI do pocz. XX w. Grafiki te reprezentują różne techniki: drzeworyt, miedzioryt, akwaforta, akwatinta, litografia, drzeworyt sztorcowy. Niektóre z nich odbite zostały na papierze czerpanym, czasami mającym znaki wodne. Ponadto na wystawie znajdują się maszyny, narzędzia, materiały i wyroby powroźnicze.
Czym jest powroźnictwo, że poświęcono mu miejsce w grafice? Jest jednym z najstarszych zajęć człowieka polegającym na wytwarzaniu sznurków i lin. A wszystko zaczęło się prawdopodobnie w neolicie od skręcenia włókien w sznurki, które z czasem stawały się coraz mocniejsze i dłuższe. Dzięki temu wynalazkowi można było zrobić pierwsze narzędzia, pułapki, szałasy, „udomowić” zwierzęta, z czasem wznosić wielkie konstrukcje megalityczne, starożytne budowle i pomniki, budować okręty i znacznie usprawnić transport w kopalni. Użycie sznurków, sznurów i lin stało się powszechne.
Prezentowane na wystawie grafiki z różnych miejsc Europy pokazują pracę rzemieślników, ich warsztaty, maszyny, narzędzia i wyroby. Dzięki temu można porównywać pracę i technologię wytwarzania lin przez francuskich, angielskich, włoskich czy polskich powroźników. Zwracają uwagę tory powroźnicze na wolnym powietrzu lub powrozownie - długie, murowane budynki mające ponad 300 m – w Rochefort, Toulon i Brest we Francji oraz hala do produkcji lin (Corderia) w weneckim Arsenale. Im dłuższe tory i budynki, tym dłuższe liny można było w nich wykonać. Zaskakuje pomysłowość w wykorzystaniu do produkcji lin grot i kamieniołomów w Neapolu, Syrakuzach czy jaskini niedaleko miasteczka Castleton w Wielkiej Brytanii. Z kolei praca Macieja Alojzego Seykotty z poł. XIX w. pokazuje warsztat powroźniczy głęboko pod ziemią, w kopalni soli w Wieliczce. Do dziś znajduje się w niej poprzecznia Powroźnik - długi, prosty chodnik, w którym wyrabiano sznurki, sznury i liny dla górnictwa.
Obiekty pochodzą z kolekcji prywatnej Marka Skubisza, praca Macieja Alojzego Seykotty ze zbiorów Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka.
Wystawie towarzyszy obszerny katalog.
Kurator: Marek Skubisz
Projekt plastyczny i aranżacja: Aneta Łapczyńska
Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka zaprasza na wystawę.
W podróż szlakiem kopalń zaprasza międzynarodowa wystawa „Świat górników. Praca górników na dawnych fotografiach” prezentowana w Zamku Żupnym w Wieliczce od 26 kwietnia do 31 sierpnia 2024 r. Wystawa została zorganizowana przez Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka we współpracy z zagranicznymi muzeami.
31 wielkoformatowych fotografii prezentuje 30 kopalń w 18 krajach na trzech kontynentach: głównie w Europie, ale także Ameryce Północnej i Australii. Pod każdą fotografią jest kod Qr, który prowadzi do rozszerzonych galerii zdjęć z tych kopalń. Ponadto wystawie towarzyszą dawne narzędzia górnicze, podobnych do nich można szukać na zdjęciach, a pochodzą one ze zbiorów Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka.
Najstarsza fotografia prezentowana na wystawie ma około 160 lat i pokazuje górników przed wejściem do sztolni kopalni kobaltu w Amot w Norwegii. Najmłodsze natomiast liczą ok. 70 lat. Wszystkie łączy wspólny mianownik: są dawne, czarnobiałe i pokazują górników w czasie pracy, przed jej rozpoczęciem, jeszcze w szatni, przed wejściem do sztolni, ale także w czasie przerwy śniadaniowej. Górnicy wykonują różnorodne prace, widać więc eksploatację surowców przy użyciu wiertarek, moment przed detonacją ładunków, zjazd ludzi windą w podziemia, transport urobku wózkami, które pchają ludzie lub ciągną konie czy urządzenia, obsługę wciągarek, grupę cieśli górniczych budujących drewniane zabezpieczenia czy mierniczych dokonujących pomiarów …
Fotografie stwarzają możliwość zaglądnięcia do podziemi kopalń pozyskujących: sól, węgiel kamienny i brunatny, srebro, złoto, miedź, rudy żelaza, kobalt, rtęć i wapienie. Dają też możliwość porównań panujących w nich warunków pracy, stosowanych narzędzi i urządzeń, oświetlenia czy ubioru górników. Informacji o poszczególnych kopalniach, a także o muzeach z których fotografie pochodzą dostarczają krótkie opisy.
Prezentowane kopalnie pochodzą z: Australii, Austrii, Belgii, Czech, Danii, Finlandii, Francji, Hiszpanii, Irlandii, Kanady, Norwegii, Polski, Serbii, Słowacji, Słowenii, Szwajcarii, USA i Włoch.
Warto pamiętać, że górnictwo jest motorem postępu - dostarcza minerałów, dzięki którym mogą rozwijać się nowe technologie. Jedne kopalnie kończą swoją działalność, pozostają po nich dawne fotografie i muzea przechowujące pamięć o nich, ale powstają nowe bo ziemia kryje jeszcze wiele skarbów umożliwiających realizację nowych wyzwań.
Kurator wystawy: Jakub Strynowicz
Projekt plastyczny i aranżacja wystawy: Anita Mrugacz i Robert Sagan
Wystawę można zwiedzać w Zamku Żupnym w Wieliczce, w skrzydle północnym. Potem będzie prezentowana w innych ośrodkach górniczych na świecie.
Zamek Żupny w Wieliczce jest dostępny: wtorek - niedziela: 9.00 – 17.00, od 1 maja wtorek - niedziela 9.00 - 20.00
Warto podkreślić, że skrzydło północne Zamku Żupnego (XV w.) - historyczna nazwa Dom Żupny - zostało niedawno udostępnione po kilkuletnim remoncie i po raz pierwszy w swej historii zostało przeznaczone na działalność wystawienniczą. W przyszłości w budynku zostanie zorganizowana wystawa stała „Solny klejnot w koronie”.
Zamek Żupny przez 600 lat był siedzibą królewskiego przedsiębiorstwa solnego Żupy Krakowskie, obejmującego kopalnie soli w Wieliczce i Bochni. Obiekt znajduje się na Liście UNESCO od 2013 r.
„Fotograf Roku 2024 Okręgu Mazowieckiego ZPFP”
Konkurs „Fotograf Roku” jest imprezą cykliczną, trwającą cały rok. Zdjęcia konkursowe są efektem wielu godzin spędzonych na łonie natury, wymagają dużo pracy i wysiłku, często w niesprzyjających warunkach terenowych i pogodowych, ale na pewno dają ogromną satysfakcję. Od fotografa konkurs wymaga spostrzegawczości i wrażliwości na otaczający nas świat, a co najważniejsze poszanowania natury. Członków Związku obowiązuje surowy kodeks etyczny, który zabrania ingerencji w środowisko.
Na wystawie będzie można zobaczyć prace nagrodzone i wyróżnione w kilku kategoriach: krajobraz, ptaki, ssaki, rośliny, inne zwierzęta, kompozycja i forma, impresja. Ważną kategorią jest świat w naszych rękach, skłaniająca do refleksji nad naszym wpływem na środowisko. Oprócz powyższych kategorii, powtarzających się co roku, jest zawsze kategoria dodatkowa, o bardziej abstrakcyjnym znaczeniu, w tym roku to groza.
Po wernisażu zapraszamy na poczęstunek przygotowany przez cukiernię Ptyś i Marzenia
Czytelnia naukowa
Filia 21 Biblioteki Kraków
ul. Królewska 59
16-05-2024 -
BEZPŁATNE
18:00
Projekt „Leśniczówka” to nawiązanie do przepięknej fauny naszego kraju, ze szczególnym uwzględnieniem lasów. Opowieści o zwykłych rzeczach i niezwykłych sprawach. Miłość i przyjaźń. Tajemnica, magia, szept i cichy śmiech ukryty między drzewami. Pokazanie jakże ludzkiego oblicza zwierząt. W świecie który staje coraz bardziej okrutny i pozbawiony uczuć to zwierzęta stają się ważne, dając nam swoje uczucia, ochronę a wreszcie pożywienie. Zwierzęta są bardzo ważne w naszym życiu, ich ochrona, ratowanie życia i zabezpieczanie ich dobrostanu. W obrazach starałyśmy się pokazać codzienność w której życie przeplata się na równych zasadach nas ludzi i nas zwierząt. Szacunek dla życia, nawet tego najmniejszego.
Grupa Effki: Panie: Irena Podolak, Nadia Siemek, Sylwia Wenska, Agnieszka Sroka i Iwona Skupińska
Wystawę można oglądać w maju i w czerwcu w godzinach otwarcia czytelni.
Zapraszamy
Od 18 kwietnia do 2 czerwca 2024 r. na Zamku Królewskim na Wawelu będzie można zobaczyć wystawę „Młodzi Wyspiańskiemu”.
Na ekspozycji zaprezentowane zostaną prace uczniów z nowopowstałego Liceum Sztuk Plastycznych Cosinus w Krakowie, które są efektem współpracy szkoły z Zamkiem Królewskim na Wawelu. Wystawa będzie nosić tytuł "Młodzi Wyspiańskiemu" i wpisze się w wystawę czasową „Wawel Wyspiańskiego”, której organizatorem jest Zamek Królewski na Wawelu.
Wspomniane prace uczniów powstały podczas kilkutygodniowych warsztatów, które poświęcone były jednemu z najważniejszych dramatów Młodej Polski jakim jest "Wesele" Stanisława Wyspiańskiego. Pomimo niezwykle bogatej twórczości, z jakiej słynie Wyspiański, wybór właśnie tego dzieła młodym twórcom nasuną się sam. Nie tylko przyniosło ono artyście wielką sławę, ale także jest mocno osadzone w historii Krakowa i jego mieszkańców, poruszając przy tym problemy, z jakimi borykał się ówcześnie polski naród.
Zapoznanie uczniów na tak wczesnym etapie edukacji z tym dramatem było dla nich nie tylko interesującym, ale także bardzo wymagającym doświadczeniem. Podczas warsztatów po raz pierwszy mogli się wcielić w rolę kostiumografa i scenografa, projektując strój wybranego przez siebie bohatera "Wesela", kompletując przy tym rozległą dokumentację. Drugą część pracy uczniów stanowiła realizacja kostiumu Racheli oraz makiety scenografii. Uczniowie nie tylko rozwijali przy tym swój talent, wyobraźnię i wrażliwość, ale także wiedzę z zakresu mody początku XX wieku, historii sztuki oraz historii Krakowa i Polski.
Warsztaty prowadziła dr hab. Monika Wanyura-Kurosad, prof. ASP w Krakowie i asyst. mgr Natalia Grabowska. Ekspozycja została uzupełniona pracami uczniów z Liceum Sztuk Plastycznych Cosinus w Warszawie, którzy przyjęli zaproszenie do współpracy i pod okiem nauczycielek: mgr Anny Lasik i mgr Małgorzaty Brodowskiej-Jargiło przygotowali rekwizyty m.in. róg, rogatywkę z pawimi piórami, czapkę Stańczyka, czepiec Panny Młodej.
W wystawie udział biorą uczniowie z Liceum Sztuk Plastycznych Cosinus w Krakowie: Emilia Abakumowicz, Diana Lemko, Oliwia Łabaj, Maja Osikowicz, Luna/Antoniusz Pelc, Michalina Wójtowicz, Weronika Wrońska, Anna Zaleśny oraz uczniowie z Liceum Sztuk Plastycznych Cosinus w Warszawie: Maja Dzięcioł, Wiktoria Figura, Anna Jeziorska, Magdalena Koczorowska-Szlassa, Nikola Kowalczyk, Rozalia Kulesza, Markha Magamadova, Maja Maj, Natalia O'Neill, Hanna Prawda-Olech, Julia Wilgos, Ewa Ziętara.
Wernisaż odbędzie się 18 kwietnia 2024 r., o godz. 18.00.
Architektura, którą nazywamy „tradycyjną”, to architektura anonimowa powstała w wyniku długiego procesu adaptacyjnego i gromadzenia wiedzy przez mieszkańców danego regionu. Przy pomocy prostych narzędzi i jak największego wykorzystania zasobów naturalnych otoczenia, zdołali oni zdywersyfikować geograficznie architekturę hiszpańską w jej wyjątkowości, różnorodności i spójności.
Hiszpania to kraj o wielkiej różnorodności geograficznej i kulturowej. Fakt ten znajduje odzwierciedlenie w jej krajobrazach, wioskach, architekturze i surowcach. Wystawa poprowadzi widza przez miejsca i różne formy zamieszkiwania, które teraz odzyskujemy z długiego okresu zapomnienia jako źródło inspiracji i przykład zrównoważonego rozwoju, na który należy zwrócić uwagę w obecnym czasie, gdy koniecznością się stało ponowne odnalezienie równowagi z naturą.
W inauguracji wystawy, we wtorek, 12 marca, o godz. 18:00, wezmą udział JE Ambasador Hiszpanii w Polsce, p. Ramiro Fernández Bachiller, hiszpański architekt Diego Llorente, który wprowadzi uczestników w tematykę wystawy, oraz arch. Magdalena Buczyńska-Zapała, prezeska krakowskiego oddziału SARP. Spotkanie poprowadzi dyrektorka krakowskiego Instytutu Cervantesa, Beatriz Hernanz Angulo.
Wystawa - której premiera odbyła się w Instytucie Cervantesa w Warszawie w ramach Festiwalu "Warszawa w Budowie" w 2023 roku – odbywa się pod honorowym patronatem Ambasady Hiszpanii w Polsce.
Koncepcja: Terrachidia
Projekt graficzny: Vélera
Wstęp wolny.
Godziny otwarcia: od poniedziałku do piątku, od 10:00 do 18:00.
